Lê Cát Trọng Lý (wat zing je me daar van)

Waarde lezer, waar ik de vorige keer klaagde (tja, wie doet dat niet) over een Aziatische oorwurm, moet ik het nu toch even enigszins goedmaken waar het muziek uit de Orient betreft. Mijn Vietnamese assistente (u wilt er allemaal wel zo eentje), stuurde mij, als afscheidscadeautje na haar praktijkperiode in onze afdeling, een linkje naar een muziekvideo van een Vietnamese singer-songwriter (haha, daar is nog geen Nederlandsche term voor, of vergis ik me nu hevig?). Het betreft een video vol zeer fraaie beelden van Kenia met als centraal element een petite Vietnamese zangeres met een petite stemgeluid die een lied zingt over iets waar wij, als niet-Vietnamees-sprekenden, alleen maar over kunnen speculeren, maar het klinkt heel spiritueel en heel schattig.

Bij nadere beschouwing (en daartoe raad ik u zeer), blijken al de liedjes van deze zangeres met-de-onuitspreekbare-naam een zeer hoog schattig-gehalte te bevatten. Ze is als een Middeleeuwse troubadour, of anders wel een folk zangeres die de podia van Winterfolk in de voetsporen van Angelo Branduardi betrad, maar met aanmerkelijk minder franje. De melodiën zijn verraderlijk eenvoudig, maar gelardeerd met (naar men mij laat weten) zeer poëtische teksten over het leven en de liefde. (Overigens verzekert mijn assistente dat de teksten van Lê Cát Trọng Lý ook voor Vietnamezen soms moeilijk te begrijpen zijn, maar dat aangezien zij zingt met haar hart, je ook moet luisteren met je hart; een reden waarom zij graag zingt voor kinderen, op al haar tours maakt ze tussenstops in weeshuizen.)

Voor mij was de eerste kennismaking met de zangeres dus de onderstaande video, die voor mij tevens een teken des tijds belichaamde. Waar in de jaren ’80 Westerse musici naar Afrika afreisden voor verrijking van hun muzikale oeuvre, zo gaan tegenwoordig Aziatische artiesten naar de bakermat der menselijkheid voor een dergelijke verrijking. De benedenstaande video is dan ook, in zijn Aziatisch-Afrikaanse cross-over, een teken des tijds.

Hoe dan ook, ik ga mijn ex-assistente (handig zulk personeel) vragen om me te helpen een CD van Lê Cát Trọng Lý te bemachtigen, of zelfs twee of drie als de nummers die ik prefereer (voor uw informatie Thương en Chênh vênh) niet op één album terug te vinden zijn. Bol.com heeft slechts één enkele CD van haar en dat is niet degene die ik blief.