-
Recent Posts
Top Posts
Categories
Blogroll
Archives
- October 2019
- September 2019
- August 2019
- July 2019
- July 2018
- April 2016
- January 2016
- December 2015
- November 2015
- October 2015
- September 2015
- August 2015
- May 2015
- April 2015
- February 2015
- January 2015
- December 2014
- November 2014
- October 2014
- September 2014
- August 2014
- July 2014
- June 2014
- May 2014
- April 2014
- March 2014
- January 2014
- December 2013
- November 2013
- October 2013
- September 2013
- August 2013
- July 2013
- June 2013
- May 2013
- April 2013
- March 2013
- February 2013
- January 2013
- December 2012
- November 2012
- October 2012
- August 2012
- July 2012
- June 2012
- May 2012
- April 2012
- March 2012
- February 2012
- January 2012
- December 2011
- November 2011
- October 2011
- September 2011
- August 2011
- July 2011
- June 2011
- May 2011
- April 2011
- March 2011
- February 2011
- January 2011
- December 2010
- November 2010
- October 2010
- September 2010
- August 2010
- July 2010
- June 2010
- May 2010
- April 2010
- March 2010
- February 2010
- January 2010
- December 2009
- November 2009
- October 2009
- September 2009
- August 2009
Meta
Category Archives: Egaode
Egagebed
Zo de wereld eindigt en we gaan naar de hel, dan niet met een zucht maar met een innig vaarwel Een innig vaarwel gevoel niet vermeden Al zeggen we wel: tot wanhoop geen reden Hoop kan geboren worden van gisteren … Continue reading
Ontdekking in het park – een Egaode
bijdrage van Anton Lustig ~~~ Triumvieraters hebben Ega’s. En Ega’s dienen bezongen te worden. Maar je kunt als schrijver natuurlijk niet gewoonweg zeggen dat Zij “álles” voor je is. Dat werkt gewoon niet; dat is geen stijl. Vandaar ook dat Paul … Continue reading
Posted in Anton Lustig, Bericht uit Zaiwaland, Biografie, Egaode, Kunst / Muziek, Prop Roots
16 Comments
Egaobservatie
Koude handen, Woorden in wolkjes, Stampen op de mat, Twinkellichtjes In volle glazen, Rood en wat, Geur van groen, Kaarsvet kandelaar, Bestoven ovenhanden, Glanzend ogenpaar, Warme wang, Lang omarmen: Dat maakt gelukkige Kerst.
Egaopera
Ademloze aria Palabiodentaal, da capo, da capo, libretto libido, bewegend beeldverhaal in weinig woorden, dageraadsgedachten voor vage late nachten en tenslotakkoorden.
Ode aan Ega, 12
Wij moeten in deze dagen niet spreken van verloren lente of bevroren vlinders dood. Geen zomaar of winter op onze lippen dragen niet het lood van onuitgesproken vragen op ons voorhoofd. Wij moeten volharden, wachtend op de sneeuw, en zonder … Continue reading
Ode aan ega, 11
Langs de ramen De bomen buiten worden wazig en vloeien samen Zo deelt ook mijn ziel buiten de oevers van ons lichaam in het oneindeloze fundamentele van dit moment; verstand op oneindig blik op jou… erbarme dich
Ode aan Ega, 10
Dochter van een god die de luidrucht niet schiep, maar wel het zomerzicht van jouw ogen, het ballet van vingers die minnen met lippen licht, zonder meer, maar wel welsprekende benen ook schouders in gedachten blij; voor mij en mijn … Continue reading
Ode aan Ega, 9
De naakte welving mensenvoet herschept het wezen van het strand Afdrukken van de dans des levens als woorden in het zachte zand Een liefdesverklaring die doch weldra de zilte zee uit zal wissen Als gold het een zomergezegde dat in … Continue reading
Ode aan Ega, 8
Der meeuwen schreeuw schril klinkt kil onder ogenbogen die zandbanken strand en duinrand en maan licht in ogen in één droom ver- bed- en blad- vulling, in dulci jubilo Amen.
Ode aan Ega, 7
De klok slaat 8 op de schaal van Beaufort om de oren verspreide onweersbuien drijven in het afwaswater van de tijd; met warme frasen drogen we af en uit in de wijde wereld, jij en ik dus eindelijk is het … Continue reading
Ode aan Ega, 6
Stilte, als ijspegels aan de wijzers van de klok, raapt gehaast mijn verdampende voetstappen van het parket. Mijn woorden bevriezen op het raam en heel mijn wereld houdt de adem in bij het noemen van jouw naam. Je slaapt, liefste. … Continue reading
Ode aan Ega, 5
Wij zijn slechts bladeren op de winden van de tijd die ons samenbrengen en weer scheiden. Toen ik jou tegen het lijf liep, wenste ik, dat het voor één keer windstil mocht wezen.